loading...
ممسنی و رستم
آخرین ارسال های انجمن
سردار ایرانی بازدید : 659 دوشنبه 31 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

  در زمان ناصرالدین شاه  قاجار سرزمین سیستان كه زاد و بوم  طوایف ممسنی بود و دهها قرن از مرزهای شرقی آن در برابر بیگانگان دفاع كرده بودند با دخالت كمیسیون حكمیت انگلیسی ها زیر نظر ژنرال گلد اسمید تجزیه و بخش شرقی آن با تایید ناصرالدین شاه به افغانستان واگذار شد.

    امنیت ساكنان مناطق مرزی به دلیل حملات  دسته های كاملا مسلح افغانی در خطر بود و دولت در حال احتضار قاجار توانایی دفاع از مردم را  نداشت. طوایف براهویی ممسنی منطقه كه از طریق دامداری معاش خود را تامین می كردند ، دائما در حال زد و خورد با سارقین حرفه ای آن سوی مرز بودند.

     حكومت سیستان در راستای مقابله با مهاجمان ، مسئولیت حراست و حفاظت از محور های مرزی را به سردار جما خان براهویی یاگی زهی محول كرد. نفرات پاسگاه های  مرزی  از تیر ه های مختلف ممسنی انتخاب می شدند.

  در سال 1302  دسته 350 نفری  از  سارقان ایل وزیری افغانستان كه به بی رحمی و خشونت معروف اند ، برای ضربه زدن به حیثیت واحد های تحت فرمان سردار جمعه خان ، كاروانی بزرگی را كه از منطقه چاه دیوان در جنوب حرمك محل سكونت ممسنی ها رد می شد ، مورد حمله قرار دادند.

      سارقان محموله كاروان را 

كه با 300 نفر شتر و 400 راس الاغ حمل می شد به داخل خاك افغانستان بردند. شادی خان رییس پاسگاه حرمك موضوع را به سردار جمعه خان گزارش كرد.


  سردار جمعه خان  بلافاصله با  تفنگچیان زبده براهویی متشكل از  شادی خان رییس پاسگاه حرمک ، سردار ملا صدیق ، ملا امیر ، رحیم خان، لال خان ، محمد خان ،داد شا ه، بلوچ خان ،    ببر خان آسا و ملا میر نوكبنده  که همه در تیراندازی و مهارت های رزمی مشهور بودند و  تعدادی ژاندارم  راهزنان را تعقیب كردند.

    سردار جمعه خان و همراهان در نزدیكی قلعه مادر شاه در گود زره  راهزنان را غافلگیر و طی یك حمله برق آسا  تلفات سنگین به آنان وارد نمودند. گل محمد رییس دزدان و هفتاد نفر از یارانش كشته  و بقیه متواری شدند . شكست راهزنان و استرداد كاروان  انعكاس گسترده ای داشت . سردار جمعه خان مورد تشویق قرار گرفت و به  دریافت مدال شجاعت مفتخر گردید. بعد از این رویداد  حملات   راهزنان افغانی به داخل خاك ایران  متوقف گردید.

اشعار ی  حماسی  به زبان بلوچی و فارسی در مورد این واقعه تاریخی سروده شده است . برخی از ابیات فارسی  شاعر خوش ذوق آقای اصغر اسكندری سروده شده به یاد این واقعه به شرح زیر است .                                       

بدانجای جماخان گرد دلیر                                                 فراری از او ببر و هم نره شیر

به تعجیل آماده از بهر جنگ                                                هم آماده کردند تیر و تفنگ

به روی تشک روی اشتر سوار                                             چه رستم نشسته بد آن کهنه کار

همه رزم دیده واماده ی کار زار                                            چه ملا صدیق آن یل نامدار

همه بهر میهن به جنگ آمدند                                            همه از پی نام و ننگ آمدند

چنین گفت سردار جماخان شیر                                         بگویید رحیم خان مرد دلیر

به گود زره جنگ آغاز شد                                              همای سعادت به پرواز شد

رحیم خان دزدان چو در دشت دید                                    به زانو نشست و تفنگش کشید

به پیشانی خصم زد تیر خویش                                        کزین شددل خصم دون ریش ریش

چه مردانه ملا امیر جنگ کرد                                      همیشه به پا بود گاه نبرد

چپ و راست بسته قطار فشنگ                                  به دستش یکی دسته کوته تفنگ

به هر تیر او یک وزیری بمرد                                      فراری شد از ضرب شستی که خورد

ز خشم دلیران این مرز و بوم                                            بشد بر وزیری همه روز شوم

سفیر گلوله به میدان جنگ                                             بکرد عرصه بردشمنان تنگ تنگ

بسی کشته دادند دزدان دون                                             بشد دشت از کشته ها پر ز خون

سر یاغیان گل محمد بمرد                                               بدست رحیم خان خنجر بخورد

چو سر کرده یاغیان کشته گشت                                       بقیه فراری شدند سوی دشت

     ز دزدان بشد کشته هفتاد تن                                بسی زن در آن جنگ شد بیوه زن                                                                                                               به آخررسید جنگ،پس ازهشت روز                                    به لطف خداوند گیتی فروز     

       وزیری شبانه گریزان بدشت                                             برفت و به ایران دگر برنگشت

به خلمک وزیری بشد نا پدید                                           اثر از وزیری دگر کس ندید

گروهی چنین اندک از سیستان                            بریدند از خصم بی دین امان

به زابل همه رادمرد و دلیر                                  چه پیر و جوان جملگی شرزه شیر

همه سام و رستم به مانند گیو                            چو رستم بریدند دستان دیو

همه عاشق ملک ایران زمین                              بدستور پیغمبر و امر دین

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
درباره ما
Profile Pic
چون دختر ایل زن به زیبایی نیست زیباست ولی فکر خودآرایی نیست در چابکـــــی و سوارکــــاری مردی همتای ‌زن ‌و ‌دختر‌ممسنی نیست -------------- گو لا له كو نا بالغه نه وقت حاله ئی دو شو نديدمش تی خوم دوساله . چه خشه سوار وابی بری و مالش بوس كنی گلَُپَلِش زر چشم كالش . پهلله سرخی شلال سر بر گ شونت تا پنج تير چاك نبره كس نی بسونه . ----------------------------- روز برفی تش بلیطی تو گلی یایش وخیر کنج چاله کتر سه و خلخلی یایش وخیر گرده و گلگ تکو شلشلی یایش وخیر او متیلل نصف شو کشک خردن زر جلی یایش وخیر
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نظرسنجی
    مشکل امروز شما چیست؟
    آمار سایت
  • کل مطالب : 630
  • کل نظرات : 145
  • افراد آنلاین : 4
  • تعداد اعضا : 575
  • آی پی امروز : 33
  • آی پی دیروز : 121
  • بازدید امروز : 147
  • باردید دیروز : 1,376
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 9
  • بازدید هفته : 147
  • بازدید ماه : 7,435
  • بازدید سال : 39,009
  • بازدید کلی : 1,395,468
  • کدهای اختصاصی