ابوذر همتی*

پیش گفتار

     اسكندر مقدونی در سال 334پ.م (پیش از میلاد مسیح) به ایران حمله كرد. اودر سه جنگ گرانیكوس،ایسوس و گوگمل سپاه داریوش سوم را شكست داد و در سال 330 پ.م تخت جمشید را تصرف كرد و كاخ سلطنتی را آتش زد. پس از سقوط پایتخت ، داریوش به همراهی برخی از ساتراپ ها (استانداران) واز جمله بسوس ساتراپ باختر ، برای گرداوری سپاه ،عازم مناطق شرقی ایران گردید. داریوش كه تصمیم گرفته بود خود را به اسكندر تسلیم كند، به دستور  بسوس كشته شد.

     بسوس با انتخاب نام اردشیر چهارم،خود را پادشاه ایران اعلام كرد و پس از چند ماه مقاومت در برابر سپاهیان مقدونی در نواحی سغد و باختر ، دستگیر  و به فرمان اسكندر اعدام شد.از این زمان است كه مردم  سغد به رهبری  اسپیتامن، با كمك قبایل سكایی، نبرد میهنی قهرمانانه ای را علیه بیگانگان آغاز كردند كه در حدود سه سال ادامه داشت .اسكندر برای تسلط بر سغد ، ،بسیاری از مناطق مسكونی را نابود و حدود 120 هزار نفر را قتل عام كرد. ازدواج اسكندر با ركسانه از نجیب زادگان سغدی به این نبردها پایان  داد.ایل مماسن یا قوم مماسن از جمله قبایل ساكن سغد بودند، كه تلفات سنگینی به سپاه اسكندر وارد نمودند. خود اسكندر نیز در نبرد با آنان به سختی مجروح شد.

       ارتباط قومی مماسن های زمان اسكندر و ممسنی های امروزی،  از اوایل سده ی 18 م(13 ه.ق ) مورد توجه سیاستمداران و نظامیان اروپایی قرار گرفت .در ایران نخستین بار روانشاد پیرنیا ، در تالیف تاریخ مفصل ایران باستان ، بخش هایی از تاریخ كورتیوس روفوس(كنت كورس) را كه به قوم مماسن اشاره كرده است به فارسی ترجمه كرد .احمد حامی نویسنده كتاب "سفر جنگی اسكندر به ایران بزرگترین دروغ تاریخ" با استناد به مطالب اسكندر نامه های نقل شده در تاریخ ایران باستان، با ارائه دلایلی ، بر این باوراست كه اسكندر در كهگیلویه از ایل ممسنی شكست خورد و مجبور به عقب نشینی گردید و بقیه  فتوحات اسكندر در ایران را ، افسانه سرایی می داند.

   در جانبداری نویسندگان سنتی از اسكندر و بازتاب یكسویه برخی حقایق به نفع وی تردیدی نیست، با این حال شكست ایرانیان از اسكندر و جنگ ممسنی ها با او

 ابوذر همتی*

پیش گفتار

     اسكندر مقدونی در سال 334پ.م (پیش از میلاد مسیح) به ایران حمله كرد. اودر سه جنگ گرانیكوس،ایسوس و گوگمل سپاه داریوش سوم را شكست داد و در سال 330 پ.م تخت جمشید را تصرف كرد و كاخ سلطنتی را آتش زد. پس از سقوط پایتخت ، داریوش به همراهی برخی از ساتراپ ها (استانداران) واز جمله بسوس ساتراپ باختر ، برای گرداوری سپاه ،عازم مناطق شرقی ایران گردید. داریوش كه تصمیم گرفته بود خود را به اسكندر تسلیم كند، به دستور  بسوس كشته شد.

     بسوس با انتخاب نام اردشیر چهارم،خود را پادشاه ایران اعلام كرد و پس از چند ماه مقاومت در برابر سپاهیان مقدونی در نواحی سغد و باختر ، دستگیر  و به فرمان اسكندر اعدام شد.از این زمان است كه مردم  سغد به رهبری  اسپیتامن، با كمك قبایل سكایی، نبرد میهنی قهرمانانه ای را علیه بیگانگان آغاز كردند كه در حدود سه سال ادامه داشت .اسكندر برای تسلط بر سغد ، ،بسیاری از مناطق مسكونی را نابود و حدود 120 هزار نفر را قتل عام كرد. ازدواج اسكندر با ركسانه از نجیب زادگان سغدی به این نبردها پایان  داد.ایل مماسن یا قوم مماسن از جمله قبایل ساكن سغد بودند، كه تلفات سنگینی به سپاه اسكندر وارد نمودند. خود اسكندر نیز در نبرد با آنان به سختی مجروح شد.

       ارتباط قومی مماسن های زمان اسكندر و ممسنی های امروزی،  از اوایل سده ی 18 م(13 ه.ق ) مورد توجه سیاستمداران و نظامیان اروپایی قرار گرفت .در ایران نخستین بار روانشاد پیرنیا ، در تالیف تاریخ مفصل ایران باستان ، بخش هایی از تاریخ كورتیوس روفوس(كنت كورس) را كه به قوم مماسن اشاره كرده است به فارسی ترجمه كرد .احمد حامی نویسنده كتاب "سفر جنگی اسكندر به ایران بزرگترین دروغ تاریخ" با استناد به مطالب اسكندر نامه های نقل شده در تاریخ ایران باستان، با ارائه دلایلی ، بر این باوراست كه اسكندر در كهگیلویه از ایل ممسنی شكست خورد و مجبور به عقب نشینی گردید و بقیه  فتوحات اسكندر در ایران را ، افسانه سرایی می داند.

   در جانبداری نویسندگان سنتی از اسكندر و بازتاب یكسویه برخی حقایق به نفع وی تردیدی نیست، با این حال شكست ایرانیان از اسكندر و جنگ ممسنی ها با او

 ابوذر همتی*

پیش گفتار

     اسكندر مقدونی در سال 334پ.م (پیش از میلاد مسیح) به ایران حمله كرد. اودر سه جنگ گرانیكوس،ایسوس و گوگمل سپاه داریوش سوم را شكست داد و در سال 330 پ.م تخت جمشید را تصرف كرد و كاخ سلطنتی را آتش زد. پس از سقوط پایتخت ، داریوش به همراهی برخی از ساتراپ ها (استانداران) واز جمله بسوس ساتراپ باختر ، برای گرداوری سپاه ،عازم مناطق شرقی ایران گردید. داریوش كه تصمیم گرفته بود خود را به اسكندر تسلیم كند، به دستور  بسوس كشته شد.

     بسوس با انتخاب نام اردشیر چهارم،خود را پادشاه ایران اعلام كرد و پس از چند ماه مقاومت در برابر سپاهیان مقدونی در نواحی سغد و باختر ، دستگیر  و به فرمان اسكندر اعدام شد.از این زمان است كه مردم  سغد به رهبری  اسپیتامن، با كمك قبایل سكایی، نبرد میهنی قهرمانانه ای را علیه بیگانگان آغاز كردند كه در حدود سه سال ادامه داشت .اسكندر برای تسلط بر سغد ، ،بسیاری از مناطق مسكونی را نابود و حدود 120 هزار نفر را قتل عام كرد. ازدواج اسكندر با ركسانه از نجیب زادگان سغدی به این نبردها پایان  داد.ایل مماسن یا قوم مماسن از جمله قبایل ساكن سغد بودند، كه تلفات سنگینی به سپاه اسكندر وارد نمودند. خود اسكندر نیز در نبرد با آنان به سختی مجروح شد.

       ارتباط قومی مماسن های زمان اسكندر و ممسنی های امروزی،  از اوایل سده ی 18 م(13 ه.ق ) مورد توجه سیاستمداران و نظامیان اروپایی قرار گرفت .در ایران نخستین بار روانشاد پیرنیا ، در تالیف تاریخ مفصل ایران باستان ، بخش هایی از تاریخ كورتیوس روفوس(كنت كورس) را كه به قوم مماسن اشاره كرده است به فارسی ترجمه كرد .احمد حامی نویسنده كتاب "سفر جنگی اسكندر به ایران بزرگترین دروغ تاریخ" با استناد به مطالب اسكندر نامه های نقل شده در تاریخ ایران باستان، با ارائه دلایلی ، بر این باوراست كه اسكندر در كهگیلویه از ایل ممسنی شكست خورد و مجبور به عقب نشینی گردید و بقیه  فتوحات اسكندر در ایران را ، افسانه سرایی می داند.

   در جانبداری نویسندگان سنتی از اسكندر و بازتاب یكسویه برخی حقایق به نفع وی تردیدی نیست، با این حال شكست ایرانیان از اسكندر و جنگ ممسنی ها با او

 ابوذر همتی*

پیش گفتار

     اسكندر مقدونی در سال 334پ.م (پیش از میلاد مسیح) به ایران حمله كرد. اودر سه جنگ گرانیكوس،ایسوس و گوگمل سپاه داریوش سوم را شكست داد و در سال 330 پ.م تخت جمشید را تصرف كرد و كاخ سلطنتی را آتش زد. پس از سقوط پایتخت ، داریوش به همراهی برخی از ساتراپ ها (استانداران) واز جمله بسوس ساتراپ باختر ، برای گرداوری سپاه ،عازم مناطق شرقی ایران گردید. داریوش كه تصمیم گرفته بود خود را به اسكندر تسلیم كند، به دستور  بسوس كشته شد.

     بسوس با انتخاب نام اردشیر چهارم،خود را پادشاه ایران اعلام كرد و پس از چند ماه مقاومت در برابر سپاهیان مقدونی در نواحی سغد و باختر ، دستگیر  و به فرمان اسكندر اعدام شد.از این زمان است كه مردم  سغد به رهبری  اسپیتامن، با كمك قبایل سكایی، نبرد میهنی قهرمانانه ای را علیه بیگانگان آغاز كردند كه در حدود سه سال ادامه داشت .اسكندر برای تسلط بر سغد ، ،بسیاری از مناطق مسكونی را نابود و حدود 120 هزار نفر را قتل عام كرد. ازدواج اسكندر با ركسانه از نجیب زادگان سغدی به این نبردها پایان  داد.ایل مماسن یا قوم مماسن از جمله قبایل ساكن سغد بودند، كه تلفات سنگینی به سپاه اسكندر وارد نمودند. خود اسكندر نیز در نبرد با آنان به سختی مجروح شد.

       ارتباط قومی مماسن های زمان اسكندر و ممسنی های امروزی،  از اوایل سده ی 18 م(13 ه.ق ) مورد توجه سیاستمداران و نظامیان اروپایی قرار گرفت .در ایران نخستین بار روانشاد پیرنیا ، در تالیف تاریخ مفصل ایران باستان ، بخش هایی از تاریخ كورتیوس روفوس(كنت كورس) را كه به قوم مماسن اشاره كرده است به فارسی ترجمه كرد .احمد حامی نویسنده كتاب "سفر جنگی اسكندر به ایران بزرگترین دروغ تاریخ" با استناد به مطالب اسكندر نامه های نقل شده در تاریخ ایران باستان، با ارائه دلایلی ، بر این باوراست كه اسكندر در كهگیلویه از ایل ممسنی شكست خورد و مجبور به عقب نشینی گردید و بقیه  فتوحات اسكندر در ایران را ، افسانه سرایی می داند.

   در جانبداری نویسندگان سنتی از اسكندر و بازتاب یكسویه برخی حقایق به نفع وی تردیدی نیست، با این حال شكست ایرانیان از اسكندر و جنگ ممسنی ها با او

 ابوذر همتی*

پیش گفتار

     اسكندر مقدونی در سال 334پ.م (پیش از میلاد مسیح) به ایران حمله كرد. اودر سه جنگ گرانیكوس،ایسوس و گوگمل سپاه داریوش سوم را شكست داد و در سال 330 پ.م تخت جمشید را تصرف كرد و كاخ سلطنتی را آتش زد. پس از سقوط پایتخت ، داریوش به همراهی برخی از ساتراپ ها (استانداران) واز جمله بسوس ساتراپ باختر ، برای گرداوری سپاه ،عازم مناطق شرقی ایران گردید. داریوش كه تصمیم گرفته بود خود را به اسكندر تسلیم كند، به دستور  بسوس كشته شد.

     بسوس با انتخاب نام اردشیر چهارم،خود را پادشاه ایران اعلام كرد و پس از چند ماه مقاومت در برابر سپاهیان مقدونی در نواحی سغد و باختر ، دستگیر  و به فرمان اسكندر اعدام شد.از این زمان است كه مردم  سغد به رهبری  اسپیتامن، با كمك قبایل سكایی، نبرد میهنی قهرمانانه ای را علیه بیگانگان آغاز كردند كه در حدود سه سال ادامه داشت .اسكندر برای تسلط بر سغد ، ،بسیاری از مناطق مسكونی را نابود و حدود 120 هزار نفر را قتل عام كرد. ازدواج اسكندر با ركسانه از نجیب زادگان سغدی به این نبردها پایان  داد.ایل مماسن یا قوم مماسن از جمله قبایل ساكن سغد بودند، كه تلفات سنگینی به سپاه اسكندر وارد نمودند. خود اسكندر نیز در نبرد با آنان به سختی مجروح شد.

       ارتباط قومی مماسن های زمان اسكندر و ممسنی های امروزی،  از اوایل سده ی 18 م(13 ه.ق ) مورد توجه سیاستمداران و نظامیان اروپایی قرار گرفت .در ایران نخستین بار روانشاد پیرنیا ، در تالیف تاریخ مفصل ایران باستان ، بخش هایی از تاریخ كورتیوس روفوس(كنت كورس) را كه به قوم مماسن اشاره كرده است به فارسی ترجمه كرد .احمد حامی نویسنده كتاب "سفر جنگی اسكندر به ایران بزرگترین دروغ تاریخ" با استناد به مطالب اسكندر نامه های نقل شده در تاریخ ایران باستان، با ارائه دلایلی ، بر این باوراست كه اسكندر در كهگیلویه از ایل ممسنی شكست خورد و مجبور به عقب نشینی گردید و بقیه  فتوحات اسكندر در ایران را ، افسانه سرایی می داند.

   در جانبداری نویسندگان سنتی از اسكندر و بازتاب یكسویه برخی حقایق به نفع وی تردیدی نیست، با این حال شكست ایرانیان از اسكندر و جنگ ممسنی ها با او

 ابوذر همتی*

پیش گفتار

     اسكندر مقدونی در سال 334پ.م (پیش از میلاد مسیح) به ایران حمله كرد. اودر سه جنگ گرانیكوس،ایسوس و گوگمل سپاه داریوش سوم را شكست داد و در سال 330 پ.م تخت جمشید را تصرف كرد و كاخ سلطنتی را آتش زد. پس از سقوط پایتخت ، داریوش به همراهی برخی از ساتراپ ها (استانداران) واز جمله بسوس ساتراپ باختر ، برای گرداوری سپاه ،عازم مناطق شرقی ایران گردید. داریوش كه تصمیم گرفته بود خود را به اسكندر تسلیم كند، به دستور  بسوس كشته شد.

     بسوس با انتخاب نام اردشیر چهارم،خود را پادشاه ایران اعلام كرد و پس از چند ماه مقاومت در برابر سپاهیان مقدونی در نواحی سغد و باختر ، دستگیر  و به فرمان اسكندر اعدام شد.از این زمان است كه مردم  سغد به رهبری  اسپیتامن، با كمك قبایل سكایی، نبرد میهنی قهرمانانه ای را علیه بیگانگان آغاز كردند كه در حدود سه سال ادامه داشت .اسكندر برای تسلط بر سغد ، ،بسیاری از مناطق مسكونی را نابود و حدود 120 هزار نفر را قتل عام كرد. ازدواج اسكندر با ركسانه از نجیب زادگان سغدی به این نبردها پایان  داد.ایل مماسن یا قوم مماسن از جمله قبایل ساكن سغد بودند، كه تلفات سنگینی به سپاه اسكندر وارد نمودند. خود اسكندر نیز در نبرد با آنان به سختی مجروح شد.

       ارتباط قومی مماسن های زمان اسكندر و ممسنی های امروزی،  از اوایل سده ی 18 م(13 ه.ق ) مورد توجه سیاستمداران و نظامیان اروپایی قرار گرفت .در ایران نخستین بار روانشاد پیرنیا ، در تالیف تاریخ مفصل ایران باستان ، بخش هایی از تاریخ كورتیوس روفوس(كنت كورس) را كه به قوم مماسن اشاره كرده است به فارسی ترجمه كرد .احمد حامی نویسنده كتاب "سفر جنگی اسكندر به ایران بزرگترین دروغ تاریخ" با استناد به مطالب اسكندر نامه های نقل شده در تاریخ ایران باستان، با ارائه دلایلی ، بر این باوراست كه اسكندر در كهگیلویه از ایل ممسنی شكست خورد و مجبور به عقب نشینی گردید و بقیه  فتوحات اسكندر در ایران را ، افسانه سرایی می داند.

   در جانبداری نویسندگان سنتی از اسكندر و بازتاب یكسویه برخی حقایق به نفع وی تردیدی نیست، با این حال شكست ایرانیان از اسكندر و جنگ ممسنی ها با او